Welcome to Guaya-hell (aka Guaya-kill-me-now)
Door: Lennart
Blijf op de hoogte en volg Lennart
31 Oktober 2007 | Ecuador, Guayaquil
Ik zit nu alweer een hele dag in Guayaquil, de grootste, lelijkste en onaangenaamste stad van heel Ecuador. Na het mooie Cuenca was dit een klap in mijn gezicht. Precies zoals in mijn reisgids stond is het er benauwd warm, irritant druk (wegen staan constant vol, en bestuurders drukken ongeveer elke 18 seconden keihard op hun toeter), de gebouwen zijn lelijk, vervallen en zwaar onaantrekkelijk, en er is inderdaad weinig te beleven. Dat zou allemaal nog niet zo erg zijn als de hotels een beetje mooi zouden zijn maar dat valt ook vies tegen. Ze zijn hier niet echt gericht op toeristen volgens mij. Ik koos voor een hotel met de meest positieve beschrijving, in de goede prijsklasse (goedkoop maar niet superbudget), en kwam in een totaal sfeerloze (of je moet morbide als sfeervol zien) KUThotel aan dat ik ooit heb gehad, zelfs buiten Ecuador. Lange kale gangen, zonder enige ramen. Kale kamers, ook zonder ramen. Een airco, die een teringherrie maakt als je hem aanzet en alleen vies muf stinkende lucht vanuit een afgesloten binnenplaatsje naar binnen roggelt. Een bed waar alleen een dun laken op ligt, met een matres met een kuil in het midden. Het is er schoon, dat wel, maar dat is dan ook het enige.
Maar ja, dacht ik, het is maar voor 1, hooguit 2 nachten. Dus toch maar geaccepteerd. Dom, dom, dom.
Ik ben meteen de stad ingegaan om een tour naar de Galapagos eilanden te regelen. Dat lukte verbazend snel; bij de eerste operator had ik al prijs. Ik kon van 1 t/m 5 november weg, een mooie reis met een luxe boot voor 16 passagiers, all inclusive. Aan het eind rechtstreeks terug naar Quito. Hij moest nog even checken of alles inderdaad beschikbaar was, alles was ok. De prijs was niet bepaald laag, maar viel binnen de verwachte marge (die had ik wel erg ruim genomen, we hebben het hier over ongeveer mijn budget voor de hele maand!). Ik heb wat bedenktijd gevraagd, heb nog wat andere operators gepolst maar die hadden niks voor de periode waarbinnen ik kon, of nog veel duurder, dus heb ik maar spijkers met koppen geslagen en betaald. De vluchtgegevens zou ik de volgende dag krijgen, dat kon dezelfde dag niet meer.
De eerste nacht in mijn kale en deprimerende muffe cel was een hel. Ik kon niet slapen, ben maar even naar de hotelbar gegaan voor een slaapmutsje, maar ze hadden alleen "Brahma" bier, goedkoop chemisch bocht waarmee vergeleken zelfs het allergoedkoopste supermarktbier hemels vocht is. Toch 2 blikjes gedronken (om met het Engelse meisje in Baños te spreken: "it contains alcohol, so it´s good enough for me!"), toen ging de bar sluiten. Op mijn verdieping van het hotel stonden minstens 2 televisies keihard tegen elkaar in te bleren, de airco was onbruikbaar door de herrie, en hierdoor werd het heel benauwd. Ik kon pas heel laat slapen, en toen ik wakker werd was het nog aardedonker. Het was echter al half negen. Naar beneden voor het slechtste ontbijt ooit: overal heb ik altijd lekker vers vruchtensap gekregen, hier kreeg ik waterige aanmaaklimonade die waarschijnlijk, aan de kleur te zien, moest doorgaan voor iets van sinaasappel. Een kleffe tosti met vieze kaas, een beker warme melk met een metersdik vel, inferieure vieze oploskoffie (in Ecuador, het land van de koffie nota bene) en een roerei. Dat was wel ok, maar ja wat kun je daar ook aan verpesten...
Eerst even langs de wasserij, dat was wel nodig. Toen ik daarna bij de touroperator kwam voor mijn vliegticket, was deze nog niet gereed, zeiden ze. Een uurtje, dan is het geregeld. Ik ben wat door de stad gaan wandelen, richting rivieroever, waar een mooie boulevard zou moeten zijn. Een boulevard was er inderdaad, supermodern, vergeven van de McDonalds, KFC, Pizza Hut, Burger King, en kitscherige en dure souvenierwinkels. Je kon er op bankjes zitten, en je had over het gore bruine water een goed uitzicht op de stinkende rook uitbrakende industrie van Guayaquil. Volgens mij zou een handeltje in molenstenen hier wel een gat in de markt zijn, dacht ik...
Tijd om weer naar de operator te gaan, maar daar was het weer mis: nee sorry, er zijn wat computerproblemen, kom over een uurtje nog maar terug.
Dan eerst maar van hotel wisselen, want zelfs voor een miljoen had ik niet nog een nacht in dat hell forsaken shithole willen blijven. Als ik toch al met geld aan het smijten was, dan maakt een poenig hotel ook geen verschil natuurlijk. Het is toch maar 1 nacht... dacht ik. Eindelijk wat gevonden, drie keer zo duur als het vorige hotel, maar daar kreeg ik wel een mooie suite van formaat voor, met koelkast, TV, en kamerbrede ramen, van waaruit ik een overweldigend uitzicht over de asgrauwe wanstaltige lelijkheid van de stad heb.
Er was inmiddels 2 uur verstreken, dus nu zou mijn ticket toch wel klaarliggen. Maar nee. De medewerker kwam wat schuchter op me af, vroeg me nogmaals mijn naam, gaf een hand, vroeg of ik misschien iets wilde drinken. Oh oh, dit is niet goed, kom maar met het slechte nieuws... En inderdaad. "There is a slight problem, sir. All flights to Galapagos for tomorrow are full." Ehh, wat de fuck!? Wat heeft die vent gisteren dan gechecked?? Niks dus, zo bleek. Hij kon me de optie aanbieden om alles dan een dag op te schuiven, van 2 t/m 6 november dus. Ik ben schoorvoetend accoord gegaan, alleen dan moet ik nog een extra dag in deze kutstad blijven. Geen leuk vooruitzicht want ik loop nu al met mijn ziel onder mijn arm.
Zometeen kan ik mijn kleren op gaan halen van de wasserij. Zal je zien dat er daar ook een "slight problem" is en al mijn kleren of zoek, of knalroze zijn geworden door een bedrijfsfoutje... Dat zou een waardig vervolg van deze nachtmerrie zijn. Hoe dan ook, ik ga vanavond dan maar erg goede vriendjes worden met Johnny Walker denk ik...
Sorry voor deze overdaad aan negativiteit en cynisme, volgende keer weer een vrolijk bericht hoor! :)
Maar ja, dacht ik, het is maar voor 1, hooguit 2 nachten. Dus toch maar geaccepteerd. Dom, dom, dom.
Ik ben meteen de stad ingegaan om een tour naar de Galapagos eilanden te regelen. Dat lukte verbazend snel; bij de eerste operator had ik al prijs. Ik kon van 1 t/m 5 november weg, een mooie reis met een luxe boot voor 16 passagiers, all inclusive. Aan het eind rechtstreeks terug naar Quito. Hij moest nog even checken of alles inderdaad beschikbaar was, alles was ok. De prijs was niet bepaald laag, maar viel binnen de verwachte marge (die had ik wel erg ruim genomen, we hebben het hier over ongeveer mijn budget voor de hele maand!). Ik heb wat bedenktijd gevraagd, heb nog wat andere operators gepolst maar die hadden niks voor de periode waarbinnen ik kon, of nog veel duurder, dus heb ik maar spijkers met koppen geslagen en betaald. De vluchtgegevens zou ik de volgende dag krijgen, dat kon dezelfde dag niet meer.
De eerste nacht in mijn kale en deprimerende muffe cel was een hel. Ik kon niet slapen, ben maar even naar de hotelbar gegaan voor een slaapmutsje, maar ze hadden alleen "Brahma" bier, goedkoop chemisch bocht waarmee vergeleken zelfs het allergoedkoopste supermarktbier hemels vocht is. Toch 2 blikjes gedronken (om met het Engelse meisje in Baños te spreken: "it contains alcohol, so it´s good enough for me!"), toen ging de bar sluiten. Op mijn verdieping van het hotel stonden minstens 2 televisies keihard tegen elkaar in te bleren, de airco was onbruikbaar door de herrie, en hierdoor werd het heel benauwd. Ik kon pas heel laat slapen, en toen ik wakker werd was het nog aardedonker. Het was echter al half negen. Naar beneden voor het slechtste ontbijt ooit: overal heb ik altijd lekker vers vruchtensap gekregen, hier kreeg ik waterige aanmaaklimonade die waarschijnlijk, aan de kleur te zien, moest doorgaan voor iets van sinaasappel. Een kleffe tosti met vieze kaas, een beker warme melk met een metersdik vel, inferieure vieze oploskoffie (in Ecuador, het land van de koffie nota bene) en een roerei. Dat was wel ok, maar ja wat kun je daar ook aan verpesten...
Eerst even langs de wasserij, dat was wel nodig. Toen ik daarna bij de touroperator kwam voor mijn vliegticket, was deze nog niet gereed, zeiden ze. Een uurtje, dan is het geregeld. Ik ben wat door de stad gaan wandelen, richting rivieroever, waar een mooie boulevard zou moeten zijn. Een boulevard was er inderdaad, supermodern, vergeven van de McDonalds, KFC, Pizza Hut, Burger King, en kitscherige en dure souvenierwinkels. Je kon er op bankjes zitten, en je had over het gore bruine water een goed uitzicht op de stinkende rook uitbrakende industrie van Guayaquil. Volgens mij zou een handeltje in molenstenen hier wel een gat in de markt zijn, dacht ik...
Tijd om weer naar de operator te gaan, maar daar was het weer mis: nee sorry, er zijn wat computerproblemen, kom over een uurtje nog maar terug.
Dan eerst maar van hotel wisselen, want zelfs voor een miljoen had ik niet nog een nacht in dat hell forsaken shithole willen blijven. Als ik toch al met geld aan het smijten was, dan maakt een poenig hotel ook geen verschil natuurlijk. Het is toch maar 1 nacht... dacht ik. Eindelijk wat gevonden, drie keer zo duur als het vorige hotel, maar daar kreeg ik wel een mooie suite van formaat voor, met koelkast, TV, en kamerbrede ramen, van waaruit ik een overweldigend uitzicht over de asgrauwe wanstaltige lelijkheid van de stad heb.
Er was inmiddels 2 uur verstreken, dus nu zou mijn ticket toch wel klaarliggen. Maar nee. De medewerker kwam wat schuchter op me af, vroeg me nogmaals mijn naam, gaf een hand, vroeg of ik misschien iets wilde drinken. Oh oh, dit is niet goed, kom maar met het slechte nieuws... En inderdaad. "There is a slight problem, sir. All flights to Galapagos for tomorrow are full." Ehh, wat de fuck!? Wat heeft die vent gisteren dan gechecked?? Niks dus, zo bleek. Hij kon me de optie aanbieden om alles dan een dag op te schuiven, van 2 t/m 6 november dus. Ik ben schoorvoetend accoord gegaan, alleen dan moet ik nog een extra dag in deze kutstad blijven. Geen leuk vooruitzicht want ik loop nu al met mijn ziel onder mijn arm.
Zometeen kan ik mijn kleren op gaan halen van de wasserij. Zal je zien dat er daar ook een "slight problem" is en al mijn kleren of zoek, of knalroze zijn geworden door een bedrijfsfoutje... Dat zou een waardig vervolg van deze nachtmerrie zijn. Hoe dan ook, ik ga vanavond dan maar erg goede vriendjes worden met Johnny Walker denk ik...
Sorry voor deze overdaad aan negativiteit en cynisme, volgende keer weer een vrolijk bericht hoor! :)
-
31 Oktober 2007 - 23:06
Jorik:
Broer, held! Zie het als het purgatorium, het voorgeborchte van alle prehistorische pracht die je wacht.
Johnny is je trouwe leidsman dus misschien sleep je uit deze urbane hel nog een zinnenverzettend delirium, dat je tijdens je interne zuivering van vorige week helaas hebt mogen missen. ;)
Een ander voordeel is natuurlijk dat je de dag van 2 naar 3 (op 5) in zijn geheel op de Galapagos zal beleven. Hoe dan ook een moment van grootse bezinning. WANT WE ZIJN ALLEMAAL APEN.
-
01 November 2007 - 07:40
Robotron:
Volhouden Lennart, achter de wolken schijnt de zon, wacht maar tot je op Galapagos zit, dan vergeet je je huidige misere wel :)
Veel sterkte, met spanning wacht ik op een vervolg en foto's. Succes! -
01 November 2007 - 10:18
Henk En Tineke:
Hola lennart,
Qué tal? Zoals je ziet is niet alles zozengeur en manenschijn. ook dit hoort bij zo'n ontdekkingsreis. Je moet het maar voor lief nemen en bedenken dat je over een paar dagen heerlijk met Jonny over de Galapagos (Z)Walkt. Heel veel leuke momenten gewenst van ons. -
01 November 2007 - 17:07
Dranoël:
Er zijn van die momenten dat alles tegenzit maar dat hoort er met verre vakanties soms gewoon bij. Zeker in zo'n industriestad als Guayaquil - we lazen op internet dat ze bijna drie! miljoen inwoners heeft - is het niet zo moeilijk om in een reisdip te raken. Maar we zijn er van overtuigd dat alles snel weer zal 'rechtkomme'.
Een bijkomend voordeel van zo'n grauwe, mistroostige omgeving is dat straks elke andere plek een hemel op aarde zal zijn.
En wedden dat zo'n lokaal Brahma biertje je straks wel goed zal smaken?
We zullen voor je duimen dat er morgen een vliegtuigstoel voor je vrij is zodat je toch nog naar de Galapagos eilanden kunt. We kijken uit naar je volgend reisverslag. 't Is elke keer weer interessant (en soms heel spannend) om je reisbelevenissen te lezen. We wensen je een fijne verdere vakantie en geniet van elke minuut!
Dzvmep -
05 November 2007 - 09:38
Caroline:
Hé Lennart, van harte met je verjaardag!
Als het goed is, is dit jouw dag, toch?
En zo te lezen kun je wel wat positieve vibraties gebruiken.....?
God, wat kan het toch soms tegen zitten!
Maar goed, anders heb je ook geen reet te vertellen, zo is het ook.
Maar op je verjaardag op de Galapagos, ik kan me wel iets vervelenders voorstellen...
Groeten van Lien -
05 November 2007 - 09:39
Govert:
Hoi Lennart,
Gefeliciteerd met je verjaardag! Zo maar even lekker taart eten? -
05 November 2007 - 11:06
Henk En Tineke:
Hallo die Lennart, van harte gefeliciteerd met deze bijzondere verjaardag in een bijzonder land.Je amuseert je nu nog,als het het goed is,op Galapagos waar "je familie" in de buurt is. Wij zullen een lekkere borrel op je nemen. Geniet verder nog lekker van je vakantie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
