Exit Quito

Buenos tardes amigos!

Ik ben net aangekomen in Tena, een stadje oostelijk van Quito. Dit is een van de bekendste uitvalbases voor jungletochten, en door de (wildstromende) rivieren in de buurt ook voor dingen als white water rafting en kayakken. Dat raften wil ik als eerste gaan doen, morgen maar eens een rondje langs de touroperators doen. Jungletocht staat ook op mijn lijstje, en misschien nog wat andere dingen maar dat horen jullie allemaal nog. Wees gerust, voor het raften ga ik niet met Operator "Het Kruidvat". ;)

De afgelopen 4 dagen heb ik in Quito doorgebracht. Eerst 2 dagen in de oude stad, en daarna ben ik verkast naar een el cheapo hotelletje in de nieuwe stad. Ik had eigenlijk een ander hotel op het oog, het Amazonas Inn. Maar de taxichauffeur zette me bij het Amazonas International af. Dat hotel kostte 65 dollar per nacht dus dat was gauw bekeken (ik had het natuurlijk wel aan de poenige uitstraling en de portier kunnen zien). Het Inn was wel vlakbij, dus ben daar (met volle bepakking) naartoegelopen, maar daar hadden ze alleen nog een bezemkast over zonder ramen. Dus weer verder en uiteindelijk vond ik een hotel wat wel OK was. Toen had ik mijn beweging wel weer gehad.

Quito is best een leuke stad, vooral het oude gedeelte is leuk om doorheen te lopen. Dit is zoals ik al schreef mooi en opgeruimd. Nadeel is dat er niet zo veel horeca zit, het is vooral kerken en pleinen. Zaterdagavond heb ik me rot moeten zoeken naar iets te eten, uiteindelijk werd het weer fast food maar ik moest nog opschieten want rond 8 uur ging alles blijkbaar dicht. Ik wilde toch wel eens fatsoenlijk eten dus vandaar de beslissing om te verkassen.

Maar ja, zondag in een zwaar katholiek land als Ecuador is ook niet heel gezellig. Niks was open. Uiteindelijk wel wat gevonden maar dat was niet om over naar huis te schrijven (maar dat doe ik nu dus wel!) en bovendien schreeuwend duur. Rest van de dag maar beetje bier zitten drinken (ja er was toch nog een bar die open was!!) en mijn spanish phrase book (dat ik zaterdag had gekocht, samen met een woordenboek) zitten uitproberen op de barkeeper. Dat was matig succesvol, de zinnetjes maken lukt wel maar ja dan krijg je brabbeldebrabbelos terug en daar sta je dan. Eeuuh, ¿Que? No lo entiendo! Maar ik kan nu in ieder geval naar de wc vragen en ook weet ik al wat een asbak in het spaans is. Bier wist ik gelukkig al. Gelukkig zitten er (zoals overal op de wereld) ook in Ecuador Chinezen, en die storen zich niet aan zoiets irritants als zondagsrust dus ´s avonds heb ik lekker zitten chinezen.

Eigenlijk wilde ik gisteren al Quito verlaten maar door de slechte voorbereiding van mijn reis door alle stress ervoor had ik nog wat nodig, en dat kon ik wsch alleen in Quito vinden. Ze hebben namelijk afwijkende stopcontacten hier, 2 platte aansluitingen, dus kon ik mijn opladers voor telefoon, mp3 speler en last but not least voor mijn batterijen voor het fototoestel niet gebruiken. De wereldstekker die ik wel heb ligt nog in Rotterdam.... Wat woordjes opgezocht in mijn woordenboekje, adapter mee, en een electronicazaak ingestapt. Wonder boven wonder lukte me het om in (volgens mij) mooie volzinnen uit te leggen wat mijn probleem was. "Tiengo una adaptador, pero es differente, por que es por Europe. No puedo usar lo aqui. ¿Tiene una convertador?" De verkoper begreep het meteen en toen had ik mijn convertador. Dat vond ik toch best wel stoer. Valt best mee dat spaans.

Als alles open is dan is Quito veel leuker en drukker. Ik heb ´s middags geweldig gegeten in El Pobre Diablo. Dit is een zaak die (volgens mijn gids) vooral door locale schrijvers em kustenaars werd bezocht en werd geroemd om het goede en goedkope eten. Het was even lopen, maar dan heb je ook wat. Vrij grote zaak, prachtig ingericht. De muren hingen vol met posters en affiches van westerse en latijnsamerikaanse jazzartiesten, en uit de speakers knalde waanzinnige latin jazz. Dit was echt mijn tent, wist ik toen ik binnenkwam. Ik nam het dagmenu (4 dollar) en daar kreeg ik 3 gangen voor. Dat was muy bueno! Superlekker en inventief gekruide soep als voorgerecht (je moet wel van koriander houden), lekker vlees met een heerlijke saus waarvan ik nog niet weet wat er in zat, soort van risotto met spekjes en kruiden, en een perfecte salade. Als toetje minioliebolletjes met geweldige suikerstroop en om het af te maken de beste espresso die ik sinds tijden heb gedronken. Mocht je ooit nog eens in Quito komen dan mag je deze zaak absoluut niet overslaan!

De rest van de dag lekker een enorme wandeling door de stad gemaakt, en met het openbaar vervoer weer terug. Je hebt daar de "trolle", dat is een soort kruising tussen een bus en een tram. Hij rijd op electriciteit en scheurt als een tram, maar door de flexibele stroomarmen kan hij ook inhalen, en dat doet ie ook, links en rechts. Kost een kwartje en dan kun je de hele stad door. Wel goed vasthouden want voor je het weet vlieg je de hele trolle door.

De reis naar Tena was weinig spannend op zich. Wel mooi, zo dwars door de Andes. Op het station was het kort wachten op de bus met "Tena" erop, en instappen. Er begon een vent een heel verhaal te houden, en ik dacht: opletten Lennart, dit is belangrijk! Dus ik aandachtig iets ervan proberen te begrijpen. Het duurde eventjes totdat ik doorkreeg dat ik naar een reclame voor een soort energiecapsules zat te luisteren. Met proteinen, mineralen, caffeine, nooit meer ziek!! Daarna kwam een andere vent met kettingen en sieraden, en daarna snoepjes, en toen nog meer zooi... Ik heb mijn mp3 speler opgezet met mijn spaanse cursus en toen werd het pas echt Tell Sell: de stem klopte niet meer met de persoon die stond te praten, en de lipbewegingen waren totaal out-of-sync. "Ai ai, Miguel, es incredible!!"

Ik heb vandaag in de bus geluncht met geroosterde mais, druiven en water, dus mijn maag begint wat ongedurig te worden. Ik ga een restaurant opzoeken (het is net alsof ik hier alleen aan het eten ben!)
Helaas zullen jullie nog even op foto´s moeten wachten want dat gaat uren duren met deze verbinding.


Chao,

Leonardo